به گزارش همشهری آنلاین، این سریال به کارگردانی جمال سیدحاتمی از سوم آذر هر شب روی آنتن رفت و توانست در مقایسه با سریالهای دیگر بینندگان بیشتری داشته باشد. این سریال که وقایع آن در دوران صفویه میگذشت، داستان راهزنی به نام مهیار را روایت میکرد که تبدیل به یک عیار میشود. ماجرای او از زمانی شروع میشود که چوبهدار درخواست ملاقات مادرش را میکند و یک جوانمرد وساطت میکند. با این اقدام مهیار عوض میشود و به شیوه یک عیار به مردم کمک میرساند. او به مرور با مشکلاتی که در اصفهان و در محلهاش، دردشت، برای مردم، داروغه و… اتفاق میافتد، درگیر میشود و هر بار داستان جدیدی روایت میشود.
سیدحاتمی پیش از مهیار عیار فصل اول سریال مستوران را در کنار مسعود آبپرور کارگردانی کرده بود که ماجراهای آن هم در زمان صفویه میگذشت. این بار هم با یک زمینه داستانی، سعی شده فضای فرهنگی دوران صفویه بازنمایی شود و به شخصیتهای مهمی مثل شیخ بهایی و رضا عباسی، نقاش، خطاط و نگارگر دوره صفوی هم اشاره شده است. آنطور که بهروز مفید، تهیه کننده سریال، توضیح داده البته طرح اولیه چیز دیگری بوده است. بعد از خواندن طرح، پیشنهادی که به نویسنده دادم این بود که ما از این فرصت استفاده کنیم و این داستان را در یک مقطع تاریخی که حرفی برای گفتن دارد؛ مانند مقطع صفویه ارائه کنیم. دوران صفویه یک دوارن تمدنی برای ما است. در این مقطع اولا یک آرامش خوبی در کشور برقرار بوده و دوما کشور در مسیر جاده ابریشم قرار داشته و تجارت بازرگانی خارجی در مسیر کشور در جریان بوده است. از طرفی تولیدکنندگان عمده نساجی به ویژه در زمینه پارچههای ابریشمیدر این دوره فعالیت میکردند. در عین حال به دلیل این که در آن دوره جزو امپراطوری بودیم حضور جهانگردهای اروپایی و مستشاران را هم در کشورمان داشتیم. این موضوع بهانهای میشد که بدون اینکه بخواهیم به صورت مستقیم شرایط تاریخی خود را مطرح کنیم، در یک بستر داستانی به تاریخ هم بپردازیم و نگاه جوانانمان را با آن شرایط آشنا کنیم.»
در این سریال کامران تفتی نقش نقش مهیار را داشت که البته مفید گفته انتخاب اول برای این نقش نبوده، اما حضورش در سریال اتفاق خوبی بوده است. متین ستوده هم که او را بیشتر در رئالیتی شوهای شبکه نمایش خانگی دیده ایم، در این سریال نقش خاتون، شخصیت اصلی زن، را بازی میکند. گفته میشود پیش از او قرار بود الیکا عبدالرزاقی بازیگر این نقش باشد. بهنام تشکر، سیامک صفری، آشا محرابی و رویا میرعلمیو رامین نصرنصیر هم بازیگران دیگر این سریال بودند.
از نگاه روایت مناسب خرده داستانها تا بازیگرانی با صورتهای عمل کرده
با پخش آخرین قسمت سریال نظرات مختلفی از طرف منتقدان و البته بینندگانش منتشر شده است. یکی از منتقدان نقطه مثبت سریال را فیلمنامه جذاب و پرکشش عنوان کره و نوشته: «سریال مهیار عیار سناریویی جذاب و پرکشش دارد که توانسته است توجه مخاطبان را به خود جلب کند. این مجموعه نمایشی با استفاده از خرده داستانهایی که بهطور موجز و مؤثر برای روایت منسجم قصه اصلی به کار گرفته شده، ساختاری منسجم و یکپارچه را به نمایش میگذارد.» او معتقد است خرده داستانهایی که در دل قصه اصلی گنجانده شدهاند، با فرضیههای منطقی و روایی بهگونهای به هم متصل شدهاند که همچون پنجرهای پلکانی به یکدیگر پیوند میخورند. دیگری نوشته است: «یکی از دلایل جذابیت سریال «مهیار عیار»، فضای تاریخی و داستانهای پرماجرای آن است. این سریال با نمایش دقیق زندگی در دوران صفویه، بیننده را به عمق تاریخ ایران میبرد. ماجراهای هیجانانگیز مهیار، شخصیتهای قوی و جلوههای بصری منحصربه فرد این سریال، تماشای آن را برای مخاطبان لذت بخش میکند.»
در جای دیگری منتقد دیگری تجربیات پیشین سیدحاتمی را در فضاسازی بصری و جذاب مهیار عیار از اصفهان دوره صفوی موثر دانشته است. ضمن این که معتقد است در این مسیر، طراحی صحنه، لباس و گریم هم به کمک اثر آمدهاند تا روکش کار برای مخاطب باورپذیر و ملموس باشد.
اما انتخاب بازیگران به خصوص در مورد بازیگران غیراصلی نکته منفی بوده که منتقدان به آن اشاره کرده اند. یکی از منتقدان نوشته: «گروه نسبتا پرتعدادی از بازیگران شناخته شده و تازه کار حضور دارند. این ترکیب، اما یکدست نیست و اختلاف سطح بازیها به وضوح مخاطب را آزار میدهد.» دیگری هم انتخاب غیرحرفهای بازیگران فرعی را یکی از بزرگترین ضعفهای سریال دانسته است: «به عنوان مثال، نقش «خانم سلطان» و پلانهای مربوط به او نتوانستهاند کمکی به پیشبرد روند داستان بکنند. همچنین در برخی دیگر از نقشهای فرعی نیز این سؤال مطرح میشود که چرا و بر اساس چه معیارهایی این بازیگران انتخاب شدهاند.کلیت ضعفهای سریال «مهیار عیار» به بازیگران فرعی اختصاص دارد و قابل نقد است؛ دیالوگهای ناقص، عدم ایجاد ارتباط کافی با مخاطب، تناسب نداشتن معدل سنی بازیگران اصلی با فرعی و بسیاری از جزئیات دیگر دست به دست هم دادهاند تا این ضعف به چشم بیاید.»
اما اصلیترین مسئله حضور بازیگران زن در یک سریال تاریخی مربوط به ۳۰۰ سال گذشته با صورتهای عمل شده است که باعث شده قابل باور نباشند: «بازیگر نقش اصلی زن این مجموعه متین ستوده است که اگرچه بازیگری توانمند در تلویزیون به شمار میرود، اما انتخاب او برای نقش خاتون، به جهت ویژگیهای ظاهری چهره اش، چندان خوشایند نیست. این نقش نیازمند بازیگری با چهرهای طبیعیتر و نزدیک به تصویر ذهنی مخاطب از یک زن در آن برهه تاریخی است.»
پایان ناخوشایند و نازیبا
تماشاگرانی که زیر پستهای سریال در شبکههای اجتماعی یادداشت نوشته اند، اگر بتوانیم تمام آنها را واقعی بدانیم، بیشتر از سریال رضایت داشته اند. کاربری آن را یک سریال متفاوت عنوان کرده و دیگری نوشته واقعا باید از ساخت این سریال در این آشفته بازار سریال سازی تشکر کرد. اما عمده نارضایتیها مربوط به قسمت پایانی سریال بوده است. بسیاری از کاربران آن را نیمه تمام دانسته اند و نوشته اند که حتما باید فصل دیگری ساخته شود تا پایان درستی شکل بگیرد. حتی کاربری نوشته نمیدونم چی بهتون گذشته که آخر سریال را اینطور ناخوشایند و نازیبا تمم کردید.
نظر شما